1. Hoe vergelyk die sensitiwiteit vir blokkade deur ‘n LA van die volgende tipes vesels met mekaar?
   1. Gemiëlineerde vesels met ongemiëlineerde vesels.

Klein, gemiëlineerde vesels word makliker blokkeer as groot, ongemiëlineerde vesels.

1. 2. Druk / tassenuwees met die dorsale senuwees wat pynimpulse gelei.

Die dorsale senuwees (wat impulse gelei), is meer sensitief vir blokkasie, dus word dit makliker geblok as druk/tas senuwees.

2. Maak ‘n lys met die effekte van LA op ander weefsels.

• Hart: die Na²⁺ kanale word geblok, wat die aksie potensiaal verkort en die refraktêre periode verleng, en kan lei tot anti-aritmiese effekte, wat gewoonlik veroorsaak word deur Klas 1 anti-aritmiese middels (bv. Lidokaïen)
• Skeletspier: swak blokkerende effekte kom voor, dus is daar geen kliniese toepassing nie

Kokaïen verhoog die gemoedstoestand en kan die sentrale katesjolamien-gemedieerde neurotransmissie beïnvloed (dit kan die heropname van NA blokkeer)

3. Waarop berus die keuse van ‘n LA?

• Die aantal tyd waarvoor dit gebruik gaan word.
• Waarvoor die anestetikum gebruik gaan word (kliniese gebruik)
• Die werkingsduur van die anestetikum

4. Waarom word oplossings van LA soms met CO₂ versadig?

Dit potensieer die lokale anestetikum, wat beteken dat die aanvang van werking versnel word

5. Watter van die LA word tipies vir oppervlakanestesie gebruik?

• Kokaïen
• Bensokaïen
• Oksibuprokaïen