1. Noem ‘n voorbeeld van elk van die drie fenotiasien-subfamilies en sê hoe hulle van mekaar verskil in terme van potensie en newe effekte?

- Alifatiese syketting: bv. Chloorpromasien

- Piperidien syketting: bv. Perisiasien

- Piperasien syketting: bv. Flufanasien

Alifatiese en Piperidien syketting het dieselfde eienskappe. Albei het ń lae potensie, min ekstrapiramidale effekte, sterk anticholinergiese effekte, dit kan kardiotoksies wees, dit kan erge sedasie veroorsaak en dit bind sterk aan alfa reseptore en kan dus ook ortostatiese hipotensie veroorsaak.

Piperasien sykettings het ń hoër potensie, meer ekstrapiramidale effekte, minder anticholinergiese effekte, minder kardiotoksiese effekte, veroorsaak minder sedasie en bind minder sterk aan alfa reseptore.

2. Watter reseptore word veral deur die tipiese antipsigotiese middels blokkeer?

Dopamien 2 reseptore in die mesolimbiese baan.

3. Hoe verskil die werkingsmeganisme van die atipiese middels van die van die tipiese middels?

• Atipiese middels: multipotente antagoniste met ń hoër affiniteit vir 5-HT2A reseptore as vir D2.
• Tipiese middels: multipotente antagoniste wat mesolimbiese D2 reseptore blokkeer.

4. Watter van die reseptore wat blokkeer word deur die ouer middels verminder die risiko vir ekstrapiramidale newe effekte?

Blokkering van dopamien 2 reseptore.

Alifatiese en piperidien sykettings.

5. Watter van die ouer middels het ‘n hoë insidensie van ekstrapiramidale effekte?  Wat is die rede?

Piperasienderivate agv hul hoë potensie en hoë affiniteit vir dopamien 2 reseptore.

Die hoë potensie het tot gevolg dat daar slegs ń klein hoeveelheid van die konsentrasie ekstrapiramidale effekte kan veroorsaak.

6. A.g.v. watter reseptorblokkade het die alifatiese groep middels ‘n hoë insidensie van outonome newe effekte

Alfa-1 blokkade wat sterk alifatiese effekte soos posturale hipotensie kan veroorsaak.