• Noem ‘n voorbeeld van elk van die drie fenotiasien-subfamilies en sê hoe hulle van mekaar verskil in terme van potensie en newe effekte?

1. Piperidien: selfde as n alifatiese syketting (lae potensie met baie newe-effekte)

2. Piperasien:  Meer ekstrapiramidale effekte, hoe potensie, minder newe-effekte en minder kardiotoksies.

3. Alifaties: lae potensie met baie newe-effekte, wat die volgende insluit: kardiotoksisiteit, anticholinergies, sedasie, alfalities.

 

• Watter reseptore word veral deur die tipiese antipsigotiese middels blokkeer?

Die hoogste affiniteit is vir D2 reseptroe. Serotonies, histamien en alfa-1 reseptore word ook tot n mindere mate geaffekteer.

 

• Hoe verskil die werkingsmeganisme van die atipiese middels van die van die tipiese middels?

Atipiese middels het n hoer affiniteit vir serotonien reseptore (5 HT2A) as vir D2 reseptore. Hierdie tipe middels het ook minder ekstra pirimidale newe-effekte en hromonale newe-effekte as gevolg van die laer affiniteit vir dopamien reseptore.

 

• Watter van die reseptore wat blokkeer word deur die ouer middels verminder die risiko vir ekstrapiramidale newe effekte?

D2 reseptore. 

 

• Watter van die ouer middels het ‘n hoë insidensie van ekstrapiramidale effekte?  Wat is die rede?

Die piperasienderivate soos bv Flufenasien, Perfenasien, Prochloorperasien en die fenotiasiene. Hierdie middels het n hoe potensie en bind us sterk aan D2 wat EPS tot gevolg kan he.

 

• A.g.v. watter reseptorblokkade het die alifatiese groep middels ‘n hoë insidensie van outonome newe effekte?

Alfa 1 blokkade.