Leergedeelte 11.1 blog 13
Berei ‘n kort “lesing” voor, van nie langer as 5 minute (200 woorde) nie, waarin jy vir ‘n kliënt moet verduidelik wat pyn is, wat dit kan veroorsaak, hoekom verskillende mense pyn verskillend ervaar en wat algemeen belangrike beginsels van pynhantering en verwysing behels.
Pyn word gebruik om ‘n ongemaklike sensasie te beskryf war afkomstig is van die aktivering van die senuweestelsel d.m.v noci reseptore. Pyn kan strek van slegs bietjie irriteerend tot krippelend. Dit varieer ook in frekwensie. Pyn kan in verskeie maniere beskryf word bv. Dof, skerp, brand of kloppend. Dit kan ook lokaal of verspreid in die liggaam voorkom.
Mense ervaar pyn verskillend sommige mense het ‘n hoër pyndrempel as ander, dus is pyn subjektief. Die oorsake van pyn varieer baie, soos: spesifieke beserings, mediese kondisies en in sommige gevalle is die oorsake van pyn baie moeiliker om te bepaal.
Die belangrikste beginsel by pyn bestuur is om oyn te verlig met medikasie wat so min as moontlik newe-effekte tot gevolg het, die persoon moet wel nogsteeds instaat wees daartoe om sy daaglikse aktiwiteite uit te voer.
Mediese aandag word benodig wanneer erge pyn ervaar word as gevolg van ‘n ongeluk wat bloeding tot gevolg het of by kopbeseerings. Dit word ook benodig wanneer daar ‘n skerp interne pyn gevoel word wat ‘n teken van ‘n probleem kan wees.
Daar is ook nie farmakologiese maniere om pyn te beheer: meditasie, ontspanning, yoga.
Blog 9
Kleiner en gemielineerde vesels word makliker geinhibeer as groter ongemielineerde vesels
Dorsale senuwees in meer sensitief vir inhibisie as druk/tassenuwees en sal daarom makliker geinhibeer word.
Senuwees:
Hart:
Skeletspier:
Duur van terapieen die spesifieke kliniese gebruik wat benodig word bv. vir olftalmiese gebruik
Die aanvang van werking word verhoog, omdat CO2 potensiering van die lokale anestetikum tot gevolg het.
Kokaïen, Bensokaïen en Oksibuprokaïen
Blog 10
Geneesmiddels wat dopamien aktiwiteit verhoog en geneesmiddels wat asetielcholien aktiwiteit verlaag.
Metaffinoiedpotensieerder van dopamien:
Amantadien: sien vraag 2
MOA-B remmers: bv Rasagilien: inhibeer selektief die MOA-B ensieme en inhibeer so dopamien metabolisme. Sodoende verhoog dit Dopamien konsentrasie.
KOMT remmer: bv Entakapoon: keer die omskakeling van L-dopa na 3OMD wat met L-dopa kompeteer en verleng dus so die werkingsduur van L-dopa en verminder die perifere metabolisme en verbeter die biobeskikbaarheid
Safinamied: verhoog dopamien aktiwiteit deur die potente omkeerbare inhibisie van MOA-B en die inhibering van Dopamien heropname wat dus dopamien se konsentrasie verhoog. Dit verminder ook glutamaat se vrystelling
Ergot derivaat: broom kriptien
Nie ergot derivaat: pramipeksool en ropinirool
D2: Broomkriptien en Ropinirole
D3: Pramipeksool
Pramipeksool
Selektiewe MAO-B remmers bv. Selegilien & Rasagilien.
MAO-B remmers voorkom dat MPTP omgeskakel word na MPP+, wat dus beskerm teen die voorkoms van Parkinsonisme.
MOA-B het ‘n voorkeur vir dopamien as ‘n substraat, wat gevolglik dopamien konsentrasie in die SSS sal verhoog
COMT metaboliseer l-dopa na 3-O-metieldopa (3OMD)
Dit lei tot verhoogde plasmavlakke van 3OMD, wat ‘n swak terapeutiese respons met l-dopa het, agv kompetering vir aktiewe transportprosesse.
COMT-remmers verleng die werkingsduur van l-dopa, verlaag perifere metabolisme en verbeter biobeskikbaarheid.
Istradefillien, is ‘n adenosien A2 antagonis en sal dus dopamien aktiwiteit se verhoging tot gevolg he
Safinamied het ‘n 2-ledige werkingsmeganisme.
Dit verhoog dopamine aktiwiteit deur:
Verlaag glutamaat vrystelling.
Blog 6
Mikrosomale etanol oksidasie, is gedeeltelik verantwoordelik vir toleransie, omdat die aktiwiteit verhoog met chroniese gebruik.
Perifere neuropatie: Verwarring, paralise van gesigspiere, parenterale tiamien om permanente breinskade te voorkom
Om die sindroom te verkom word parenterale tiamien toegedien.
Verstandelike vertraging, groeigebreke, mikrokefalie, karakteristieke onderontwikkeling van middelste gesigarea. Hierdie afwyking vind plaas wanneer daar chronies alkohol ingeneem word tydens swangerskap veral tydens die eerste trimester.
Akute Alkoholisme- Dit is 'n toestand waar daar ‘n oormatige hoeveelheid alkohol ingeneem word. Akute alkoholisme is tydelik en lei tot depressie van die hoër senuweeselle, wat lei tot 'n gebrek aan koördinasie, verswakte motorbeheer, stupor, dehidrasie en naarheid. Die simptome van akute alkoholisme is hoofpyn, moegheid, angs en ander fisiese tekens.
Chroniese Alkoholisme- Chroniese alkoholisme is 'n onbeheerde situasie waar die persoon oormatige hoeveelhede alkohol op ‘ gereelde basis inneem, daaraan verslaaf raak. Hierdie toestand is baie ernstig en in hierdie stadium word die persoon verslaaf en nie in staat om die drang na die alkohol te beheer nie. Chroniese alkoholisme word gekenmerk met sielkundige, sosiale, kulturele, fisiologiese faktore, en benadeel dikwels die persoon se gesondheid en sosiale lewe.
Simptome van chroniese alkoholisme sluit in diarree, hallusinasies, anoreksie, gewigsverlies, neurologiese en psigiatriese versteurings, vetterige verergering van die lewer en ander verwante probleme. Behandeling van chroniese alkoholisme hang af van die erns van die toestand, die simptome en ander persoonlike en mediese geskiedenis.
Zero-orde kinetika.
Dit beteken net ‘n sekere hoeveelheid alkohol word gemetaboliseer, alkohol kan dan ophoop in die ligaam en sentrale senuwee effekte word dan ervaar.
Alkoholdehidrogenase
Ongeag die hoeveelheid alkohol wat ingeneem word bly die tempo van metabolisme dieselfde.
Mikrosomale etanol oksidase
Verhoog met chroniese gebruik, dus is dit verantwoordelik vir gedeeltelike toleransie. Die eind produk van die proses is asetaldehied.
Die volgende is inhibeerders van aldehied dehidrogenase:
Disulfiram
Metronidasool
Hipoglisemiese geneesmiddels
Kefalosporiene
Die neuronale selmembrane het 2 soorte kanale nl. Potensiaalafhanklik en Ligandafhanklik ioonkanale.
Potensiaalafhanklik |
Ligandafhanklik |
Metabotropiese reseptore is betrokke |
Ionotropiese reseptore is betrokke |
Kanale word gereguleer deur verandering in die sel se membraan potensiaal |
Kanale word gereguleer deur die interaksies wat neurotransmitters met hulle reseptore het |
Sinpatiese oordrag is stadiger |
Sinaptiese oordag is vinnig |
Ionotropies: Die neurotransmitter bind direk aan die reseptor, die kanaal word gereguleer deur die interaksie van die ligand en die reseptor
Metabotropies: G-protein gekoppelde transmembraan reseptore is betrokke, die kanale open nie direk nie want daar is tweede boodskappers betrokke.
EPSP is ‘n eksitatoriese postsinaptiese potensiaal.
Depolariserende stroom veroorsaak dat die membraanpotensiaal meer positief is, en nader aan die drempel van eksitasie. Bv. Asetielcholien bind aan die nikotiniese reseptor, wat die Na-ioonkanaal oopmaak en veroorsak dan die depolarisasie van die post-sinaptiese membraan. Post-sinaptiese potensiaal aktiveer die sentralesenuweestelsel.
IPSP is ‘n inhiberende postsinaptiese potensiaal.
Hiperpolariseerde stroom veroorsaak dat die membraanpotensiaal negatief raak en verder van die drempel van eksitasie. Bv. GABA bind aan die GABA-A reseptor, wat die Cl-ioonkanaal oopmaak en veroorsaak die hiperpolarisasie van die post-sinaptiese membraan. Post-sinaptiese potensiaal inhibeer die SSS.
Die kalsium gaan die terminale binne en veroorsaak die samesmelting van die sinaptiese vesikels, wat neurotransmitters bevat, met die membraan van die pre-sinaptieseneuron. Die vesikels stel die neurotransmitters in die sinaptiese spleet vry en hulle versprei na die reseptore wat op die post-sinaptiese membraan gevind word.